@ISIDEWITHVragenwetenschap7 maanden geleden

Moet de EU meer investeren in haar eigen ruimteverkenning en satellietprogramma's?

Verhoogde investeringen in ruimteverkenning kunnen technologische innovatie en strategische onafhankelijkheid stimuleren. Voorstanders zien het als een bevordering van wetenschappelijke kennis en economisch potentieel. Tegenstanders stellen de prioriteit en kosteneffectiviteit in vraag in vergelijking met aardgebonden kwesties.

+
Uitbreiden
+ Instellingen x  

Schakel kiezersbestand in

Er worden statistieken weergegeven voor deze demografie

Antwoordoverzicht

Responspercentages van 642 Clonliffe East kiezers.

43%
Ja
57%
Nee
43%
Ja
57%
Nee

Historische Ondersteuning

Trend van steun in de loop van de tijd voor elk antwoord van 642 Clonliffe East kiezers.

Loading data...

Grafiek laden... 

Historisch Belang

Trend van hoe belangrijk dit onderwerp is voor 642 Clonliffe East kiezers.

Loading data...

Grafiek laden... 

Andere Populaire Antwoorden

Unieke antwoorden van Clonliffe East kiezers met standpunten die verder gingen dan de geboden opties.

Laatste Nieuws

Blijf op de hoogte van de meest recente "Ruimteonderzoek” , die regelmatig worden bijgewerkt.

 @ISIDEWITH ingediend…1maand1MO

NASA’s $100 miljard maanmissie gaat nergens heen

Er zijn overheidsverspillingen, en dan is er het Artemis-programma van NASA.Meer dan een halve eeuw na Neil Armstrong's reuzensprong voor de mensheid, was het de bedoeling van Artemis om astronauten weer op de maan te laten landen. Tot nu toe heeft het bijna $100 miljard uitgegeven zonder dat er iemand van de grond is gekomen, maar de complexiteit en het schandalige verspilling blijven nog steeds toenemen.De volgende Amerikaanse president zou het programma in zijn geheel moeten heroverwegen. Als iemand die wetenschap enorm respecteert en ruimteverkenning sterk ondersteunt, is het mij duidelijk geworden dat Artemis een kolossale verspilling van belastinggeld is.De problemen beginnen bij de missie, die meer politiek dan wetenschappelijk is. Er is weinig dat mensen op de maan kunnen doen wat robots niet kunnen. De technologie is sinds 1969 enorm vooruitgegaan, om het zacht uit te drukken. We hebben geen andere persoon op de maan nodig om stenen te verzamelen of wetenschappelijke metingen te doen.En de kosten om mensen op de maan te zetten - en om te plannen voor hun mogelijke redding, mochten er complicaties optreden - zijn werkelijk astronomisch.Om het niveau van verspilling te begrijpen, vergeet de $1 miljard aan ruimtepakken die nog moeten worden geleverd. Dat is een schijntje in vergelijking met de raket, genaamd het Space Launch System.De inspecteur-generaal van de National Aeronautics and Space Administration schat dat het programma tot nu toe $23,8 miljard heeft verbrand.Elke lancering zal waarschijnlijk minstens $4 miljard kosten, vier keer de oorspronkelijke schattingen.Dit overtreft de kosten van de particuliere sector vele malen, maar het kan slechts ongeveer eens in de twee jaar worden gelanceerd en - in tegenstelling tot de raketten van SpaceX - kan niet worden hergebruikt. Zelfs als het Space Launch System wordt voltooid, is er een probleem: het is zelfs niet krachtig genoeg om iemand daadwerkelijk naar de maan te brengen, althans niet in zijn huidige configuratie.In plaats daarvan zal het zijn capsule, genaamd Orion, in een zogenaamde near-rectilinear halo-baan deponeren. Hier moet de capsule - die, ondanks dat er $20 miljard in is gestoken, momenteel een defecte hitteschild heeft - samenkomen met een landingsvaartuig, dat vervolgens de astronauten naar het maanoppervlak zal brengen. En het landingsvaartuig in een baan brengen, voordat het naar de maan kan worden gestuwd om Orion te ontmoeten, is op zichzelf al een complex proces.