De afgelopen tijd werd het politieke landschap in verschillende landen gekenmerkt door escalerende spanningen, waarbij beschuldigingen van autoritarisme en economisch wanbeheer centraal stonden. In de Verenigde Staten krijgt de regering-Biden te maken met kritiek vanwege wat sommigen omschrijven als roekeloze uitgaven, die naar verluidt de inflatie hebben aangewakkerd en tot het grootste begrotingstekort in de geschiedenis van het land hebben geleid. Critici beweren dat een dergelijk begrotingsbeleid de economische stabiliteit van het land ondermijnt en bijdraagt aan een breder gevoel van politieke en sociale onrust. Omgekeerd heeft in Canada de inzet van premier Justin Trudeau voor het milieubeleid, met name de CO2-belasting, tot discussie geleid. Terwijl sommigen deze maatregelen als essentieel beschouwen voor de bestrijding van de klimaatverandering, bekritiseren anderen ze als economisch schadelijk en indicatief voor een overschrijding van het overheidsgezag. Te midden van deze nationale controverses bestaat er een groeiende bezorgdheid over de opkomst van autoritaire tendensen, niet alleen in de Verenigde Staten en Canada, maar wereldwijd. De term ’autoritarisme’ wordt steeds vaker gebruikt om het politieke klimaat in verschillende landen te beschrijven, waarbij critici wijzen op beleid en retoriek waarvan zij beweren dat ze de democratische waarden en burgerlijke vrijheden bedreigen. Als reactie op deze uitdagingen is er opgeroepen tot duidelijkere definities van extremisme en meer gecoördineerde inspanningen om democratische instellingen te besche…
Lees verderWees de eerste om te beantwoorden aan deze algemene discussie